Pianodroom
Vandaag heb ik een piano gekocht. Het is een oude vergeelde met lelijke stickers op de voorkant en een barst in het hout. Op de bovenkant zit een brandvlek alsof er een asbak op heeft gestaan.
Een oud vrouwtje met een enorm appartement op de Prinsengracht deed hem weg omdat haar man was overleden. Ze vertelde trots dat de piano nog vlàk voor het overlijden van haar man gestemd was.
“Wanneer mijn man overleden is? Ik geloof tien jaar geleden.. ach ja.. tijd betekent niet zoveel meer op mijn leeftijd..”
Als ik de verhuiskosten betaalde mocht ik hem gratis meenemen.
Enkele ruwgebekte mannen hebben hem van de Prinsengracht naar de Rijnstraat versleept. Daar staat hij dan in mijn voorkamer, in stilte te wachten op wat komen gaat. Ik heb het oude vrouwtje moeten beloven dat ik de piano met liefde zal bespelen, en die belofte heb ik dan ook met plezier gemaakt. Hij mag er oud en versleten uitzien, maar hij is van mij en ik ga er mijn best voor doen om er de lieflijkste melodieën aan te ontlokken.
Lees verder
