Hielke Kramer

(Verhaal uit d’oude doosch ten tijde van mijn reis naar Ecuador in 2005)

Hallo beste mensen!

Hielke hier met weer nieuwe ongelooflijke verhalen :)

Twee weekenden geleden was het Carnaval. Aangezien ik uitgenodigd was door een klasgenootje (Pedro genaamd) om met hem naar Guayaquil te gaan en daarna door te gaan naar Salinas om te feesten. Guayaquil is de grootste stad van Ecuador en is gelegen aan de kust. Salinas is een (feest)dorpje een uurtje of 2 daar vandaan. Dus nadat we na een zware reis (8 uur in de bus) in Guayaquil aankwamen werden we opgehaald door de ouders van Pedro (die in Guayaquil wonen) om een ontbijt te genieten. ´s Middags werden we opgehaald door een vriend van Pedro om vervolgens naar Salinas te vertrekken. Daar uiteindelijk aangekomen konden we in het huis van zijn oom slapen waar overigens ook de rest van de familie rondhing en in en uit liep. In het weekend heb ik denk ik ongeveer zo´n 30 familie leden ontmoet. Maarja, ik begin er onderhand aan te wennen. :)

Na een welverdiende nachtrust zijn we de volgende dag met allemaal surf-dude vrienden naar het strand gegaan om daar te chillen. ´s Middags hebben we ceviche gegeten wat zo´n beetje een soep is met vis. Nouja, je kan het beter beschrijven als een bakje vol met vis met een klein beetje water erin. Dat was erg goed te happen en nadat we vervolgens in de Jacuzzi van een van de betreffende surf dudes waren geweest en een avondeten hadden genuttigd zijn we die avond uit gegaan. Dat wil zeggen, we gingen eerst naar een kerel, Teofilo genaamd. Dat was echt ongelooflijk. Ik zou het ongeveer vergelijken met de clips van onze vriend Snoop-D-O-Double-G en zijn kornuit the Muthafuckin´ D-R-E. Zijn té grote appartement keek uit over de zee, en terwijl we naast de Jacuzzi childen, slechts wiskey dronken (Johnny Walker Blue Label; schijnt duur te zijn), en er menige inheemse kruiden werden geconsumeerd door de feestgangers, kwamen er continue chicks binnen die je uiteraard allemaal zoenden omdat dat zo de gewoonte is in deze cultuur. Op een gegeven moment kwam onze vriend Teofilo te voorschijn met zijn nieuwe geweer (ik maak geen grappen), die hij van de week had gekocht. Dus terwijl we onze wiskey even aan de kant zetten, keken we door het vizier van het betreffende voorwerp naar de mensen op straat. Je kon écht zo op iemands voorhoofd richten of misschien toch voor de borst gaan. Na een tijdje was dit kiekeboe gebeuren over waarna we naar de club gingen. Nadat we té lang hadden staan wachten mochten we binnen om $20 entrance te betalen. Dan had je dus nog geen druppel drinken. Maarja, aangezien mijn geld op was na de entrance, kon ik mij slechts wenden tot de flès wodka die een van de vrienden van Pedro even had ge-credit-card. Met een mixje verrijkt met het voorgenoemde drankje liep ik mijn ogen uitkijkend door die club. Daar kwam dus echt alleen de absolute elite van Ecuador. Wij konden ook alleen binnen komen omdat we vrienden hadden die dan op de een of andere manier weer de eigenaar kenden ofzo.

Anyway, daar hebben we tot 5 uur doorgebracht waarna we een soort tortilla snack aten en huiswaards gingen.
De volgende dag herhaalde zich hetzelfde avontuur alleen zijn we de hele nacht in Teofilo´s appartement geweest. Terwijl ik de wiskey tot mij nam dacht ik; het leven is toch maar hard, vooral voor die mensen die op straat leven terwijl de absolute elite van Ecuador vrijwel boven de wet staat. Dat is echt wat ik niet kon bevatten. Uiteraard heb ik genoten van al die shit. Maar wat is het waard als je vervolgens om 5 uur ´s ochtends de straat op loopt om een taxi te pakken terwijl een kind van 6 je kauwgom probeerd te verkopen voor 10 cent? Dat is ook waar ik met enkelen van hen gesprekken over heb gehad. Ik kon serieus de enorme arrogantie niet bevatten waarmee enkelen van hen mij met een serieus gezicht uitlegden dat het wel redelijk gerechtvaardigd was omdat zij immers de “high class” waren en dat “het volk” immers dom was en geen educatie had. Ik begrijp nu een stuk beter wat voor leiding dit land heeft en waarom er in de verste verte geen verbetering in zicht is.

De afgelopen week ben ik dus weer een beetje bezig geweest met de uni en begin ik ook steeds meer het nachtleven te kennen. Dat wil zeggen, er zijn nog meer dan genoeg barren die ik nog nooit heb gezien, maar ik begrijp iig steeds meer hoe alles werkt. Als ik naar het nachtleven toega ga ik altijd met de taxi. In de bus is té gevaarlijk rond die tijd en lopen is helemaal debiel; té ver en nóg gevaarlijker. Ik ben inmiddels dus al een ware meester in het afdingen in de taxi en zelfs mijn familie hier was onder de indruk van de prijzen die ik lospeuter. Het gaat dan ook hard tegen hard, regelmatig lach je de taxi chauffeur uit om de prijs die hij vraagt en moet je ze uitleggen dat je, alhoewel je een dik accent hebt, toch echt hier woont en weet dat de plaats waar je heen wil niet 2 uur rijden is. Ook is het een goede zet ze altijd een beetje geld te laten zien om ze lekker te maken. Een groot problem hier in Ecuador is echter dat ze bijna nooit wisselgeld hebben. Wisselgeld van 10 hebben ze nog wel eens, maar naar wisselgeld voor $20 kan je meestal fluiten. Het probleem is alleen dat de flappentap hier alleen maar 20´jes geeft. Ik begrijp dan ook níet hoe de Ecuadorianen het doen.  Anyway, daar valt nog overheen te komen. Regelmatig koop je dus een snoepje voor 25 cent in een winkel ofzo om maar wisselgeld te krijgen.

Over hoe gevaarlijk het hier is. Ik vind het allemaal wel meevallen, maar ik ben dan ook nog niet in de slechte wijken geweest. Afgelopen zaterdag is een vriend van mij hier op klaarlichte dag vlak voor zijn huis met een gun op zijn harses beroofd. Ook vertellen mensen wel eens verhalen over dat ze bijvoorbeeld in de bus staan en er iemand zegt van: “goh, das een mooi horloge”. En terwijl ze een mes of anderzins schadelijk voorwerp voor je lichaam te voorschijn halen stellen ze voor het maar af te doen en roestig te geven. Maarja, zoals ik altijd maar denk; zoiets gebeurd mij niet. En tot nog toe gaat het redelijk goed ;)

Afgelopen weekend ben ik naar Mitad del Mundo geweest, oftewel de Evenaar. Daar betaal je $1,50 om in een omringd klein dorpje van toeristen shops te komen met als centraal punt, het mitad-del-mundo-monument. Nadat we daar de speeltuin uit getrapt waren door een kerel met een té groot geweer omdat de speeltuin schijnbaar alleen tót 12 jaar was en een paar pics te hebben gemaakt van het monument zijn we em daar maar weer geshift. Feit is namelijk dat het helemaal de evenaar niet is. Toen ze dat punt namelijk vaststelden in 1870 beschikten ze uiteraard nog niet over de hedendaagse techniek om te brijpen dat ze er zo´n 250 meter naast zaten. Desalniettemin is het nog steeds een populaire spot.

Ernaast echter, is de échte shit. Een klein openluchtmuseum waar ze ook allemaal van die kleine testjes hebben die ik echt DA SHIT vond. Uiteraard hebben jullie wel eens gehoord van dat het water in de goot de andere kant op draait aan de zuidkant van de evenaar. Daar deden ze dus die test. Precies op de evenaar ging het recht de goot in. 1.5 meter zuidwaards ging het kloksgewijs en 1.5 meter noordwaards ging het tegen de klok in. Ik moet toegeven dat het ook andersom kan zijn, haha, maar het was in ieder geval tegengesteld. Daarna vroeg ze elke groep waar ze zo´n beetje vandaan kwamen. Wij kwamen uit het noordelijk halfrond en een ander groepje kwam uit het zuiden van Ecuador. Ze vertelde dat ons bloed in ons lichaam op de een of andere manier draait en dat dat bij de mensen op het zuidelijk halfrond andersom is dan de mensen van het noordelijk halfrond. Daardoor kwam het dat wij noordelingen physiek ietsje sterker zijn in onze linkerhelft van het lichaam terwijl de zuidelingen de rechterkant als sterkste kant hebben. Daarna zei ze dat we maar eens moesten kijken op welk been we op dat moment rustten. Als een groep ware domme toeristen keek iedereen naar beneden en inderdaad; wij rustten allemaal op ons linkerbeen terwijl die andere groep allemaal, zonder uitzondering, op hun rechterbeen rustten.

Ook de test met het ei. Schijnbaar kan je precies op de evenaar het beste een rauw ei op een spijker zetten. In NL is dat schijnbaar onmogelijk. Zodra ik thuis ben ga ik het danook meteen proberen.

Maar de test die ik nog het meest ongelooflijk vond was het volgende: Het vrouwtje van de toer (ongeveer 1.5 meter groot) vroeg mij om 2 meter naast de evenaar te gaan staan en de topjes van mijn duim en wijsvinger op elkaar te duwen. Vervolgens moest iemand proberen mijn vingers uit elkaar te trekken. Dat is vrijwel onmogelijk omdat je erg veel kracht in je vingers hebt. Erna moest ik precies op de evenaar gaan staan en trok dat piepkleine vrouwtje mijn vingers zonder moeite uit elkaar. Ik flipte echt!! En het was echt niet dat ze stiekem een bodybuilder was ofzo. We hebben het ook allemaal bij elkaar geprobeerd en inderdaad; precies op de evenaar heb je minder kracht.

Anyway, deze weken ben ik bezig met een project voor de uni om een waterpijp bar te openen waarvan we de winsten ook echt mogen houden, maar daar vertel ik de volgende keer wel weer over. Dit verhaal word namelijk weer té lang.

Ik Check jullie allen laters,
H