Hielke Kramer

(Verhaal uit d’oude doosch ten tijde van mijn reis naar Ecuador in 2005)

Hallo hallo beste mensen,

Ik weet het, ik weet het, ik heb jullie een tijdje in het ongewisse gelaten over mijn wel- en niet-zijn hier. Laat ik beginnen met te zeggen dat alles goed gaat :)

Er is sinds mijn vorige verhaal dan ook zo verschrikkelijk veel gebeurd, uiteraard veel te veel om te vertellen, maar ik zal een gokje wagen.  
De universiteit is inmiddels begonnen en de lessen zijn van wisselende kwaliteit. Dat ligt uiteraard mede in mijn onkunnen in de spaanse taal. Mijn eerste les “Desarrollo socio-economico del Ecuador” ging in zijn geheel aan mij voorbij zonder dat ik ook maar 1 volledige zin begreep. Af en toe pikte ik er woorden uit zoals “het was” en “daarna” en “economie”. Maar als je daartussen niets begrijpt is het moeilijk om er zelf een verhaal van te maken. Nadat ik de moed weer uit mijn schoenen heb gehaald begin ik steeds meer van de lessen te begrijpen. Ik heb vandaag zelfs een vraag gesteld!! Dit vereist enige moed omdat ik de enige extranjero in de klas ben. Desalniettemin heb ik ook meer positieve lessen. Zo heb ik ook een class Entrepreneurship waarbij we met een groepje een echte business moeten gaan maken voor 3 dagen in de universiteit. Met een budget van $60 is het een hele uitdaging. Ons idee is waarschijnlijk om een paar kussens en stoelen en een paar waterpijpen neer te zetten en dat mensen dan relaxed appeltabak kunnen roken terwijl ze genieten van een bier, wijn, thee of vers geperste jus. Winsten worden uiteraard behouden, verliezen helaas ook. Evenwel, met een budget van $20 de man is dit geen ramp.

Tot zover skoel (is fucked up anyway ;) ). Mijn sociale leven breid zich langzaamaan uit. Op het begin had ik alleen maar contact met de gringo`s omdat die immers in hetzelfde schuitje zitten en ook weinig spaans kunnen. Langzaamaan begin ik de disco`s en barren hier te leren kennen. Er zijn echt een paar supercoole. Die waar ik op de foto sta met dat meisje (Cathy) is een hele mooie. Alleen zijn de prijzen van het drinken wel redelijk prijzig. Iets van $2,50 per halve liter. Tegenover onze uni is een bar waar de halve liters (nouja het is eigenlijk 0,587 liter wat een beetje een vreemde maat is als je het mij vraagt) slechts $1 zijn dus dat is goed te betalen.

Anyway, ik begin nu eindelijk ook in contact te komen met de locals. Mijn spaans verbeterd beetje bij beetje en daardoor is het ook wat makkelijker om een gesprek te hebben met mensen :)

Vanavond ga ik de stad in met Eduardo. En ik ben uitgenodigd door Pedro en Emilio om met Carnaval naar de beach te gaan! Dat lijkt me echt supercool. We kunnen bij vrienden van Pedro slapen en dus redelijk cheapy carnaval vieren!! Carnaval begint hier al zo`n beetje op te komen. Ze hebben hier de traditie dat men met water gooit. Er zijn op straat dus al mensen met waterbalonnen die ze naar iedereen gooien. Ook gewoon naar vreemden en zakenmannen in pak enzo. Als mensen worden geraakt lachen ze gewoon en gaan door. Wat ook common practice is, is om vanuit een auto waterbalonnen op een groepje mensen te gooien. Altijd prijs! Ik stond ook een keer bij zo`n groepje en het meisje naast mij werd geraakt. Ik vind het zo mooi hoe het ook gewoon geaccepteerd wordt dat je de kans loopt om bekogeld te worden met water! Nouja, zal wel bij het losse latino gebeuren horen. :)
Afgelopen weekend ben ik dus met een groepje van voornamelijk Americano`s naar Otavalo geweest. Dat is een dorpje wat bekend is om zijn zaterdag-markt. Op zaterdag komen allemaal Indigenas (de èchte locals hier, afstammelingen van de Inca`s) vanuit de bergen en heuvels rondom om van alles te verkopen. Je kan het zo gek niet bedenken of het is te koop. Hele varkens, zowel levend als gebraden, hangmatten, fluiten, pijpen, alle mogelijke soorten fruit, noten, pepers, groenten en wat al niet uit deze planeet groeit, maar ook elektrieke shit. Zo zijn alle betrouwbare merken batterijen vertegenwoordigd; SQNY, Duvacell, Enerqizer etc. etc. Ook kan je een playstation kopen met de opdruk Funstation en ook “echte” Gucci, Tommy Hilfiger en Armani waren zijn vertegenwoordigd. DVD`s zijn ook big business met prijzen niet hoger dan $2 per origineel gekopieerd DVD of CD`tje.

Nadat we die markt een beetje hadden bekeken (je kan em niet helemaal zien in 1 dag) zijn we de bergen in gelopen. Daar was een supermooie waterval waar we een tijdje hebben gechilled. Toen we naar boven liepen bleek het water uit een grotje te komen. Als je daar in liep kwam je bij een open plek met zon en een ander kleinde watervalletje! Dat was echt supermooi. Daar hebben Micah en ik heerlijk rondgebadderd! Ik probeer er momenteel een foto van te uploaden maar het wil niet helemaal lukken. Nouja we zien wel :)

Nadat we opgedroogd zijn in het zonnetje zijn we weer doorgelopen en hebben ergens in een dorpje lunch gehad en wijn gedronken. Die wijn bleek echter zo verschrikkelijk vies te zijn dat we tot een punt kwamen waar we steen-schaar-papier deden wie er nog een slok van zou nemen.

Na de rest van het pak (!!) wijn te hebben laten staan zijn we weer door gegaan naar Otavalo. Die avond gegeten in een barretje waar een bandje speelde met van die gitaar-fluit-3-kleine-vreemde-soort-gitaartjes-trommel-muziek. Ze zongen onverstaanbaar in het Quichua, wat de lokale taal van de Indigenas is. Dat word hier nog veel gesproken. Het is nog de taal van de Inca`s. We vroegen op een gegeven moment de weg aan een man die nauwelijks Spaans sprak. Het vreemde was dat hij ook een beetje Engels sprak, bijna beter dan Spaans, maar zijn hoofdtaal was Quichua.

De volgende dag zijn we naar Cotocachi gegaan. Al die namen komen uit het Quichua. Vanaf daar moesten we een lift zien te regelen naar het kratermeer in de buurt. Uiteindelijk kregen we een paar locals zo ver dat ze ons brachten achterin hun truck. Ook daar probeer ik nog ff een foto van up te loaden.

Aangekomen bij het kratermeer hebben we daar wat rondgelopen waarna we weer terug moesten naar Quito omdat het niet slim is om na het donker thuis te komen.

Maarja, ik ga weer even stoppen. Dit weekend ga ik naar Baños wat een groot feest schijnt te zijn!! Volgend weekend ga ik dan naar de kust om te feesten met Carnaval. Maar pap en mam, wees gerust, ik feest slechts tot 1 uur `s nachts en sta elke morgen om 6 uur op om weer te studeren. Trust me ;)

For the rest of u; Bedankt voor alle reacties en emails! Ik groet jullie allen!!

H.